The Public Domain Manifesto
THE PUBLIC DOMAIN MANIFESTO |
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ για ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΤΗΜΑ |
| The Public domain manifesto (URL)
The Public domain manifesto (PDF) Public domain, from Wikipedia, the free encyclopedia |
(Κοινό κτήμα, από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια, Ως κοινό κτήμα (Αγγλικά: public domain) ορίζεται το καθεστώς των έργων που δεν προστατεύονται από την πνευματική ιδιοκτησία, για έναν από τους εξής τρεις λόγους:είτε γιατί η διάρκεια προστασίας της πνευματικής τους ιδιοκτησίας έχει παρέλθει, λόγω του χρόνου που έχει περάσει από τη δημιουργία τους, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τα έργα του Σαίξπηρ και του Μπετόβεν,είτε γιατί ο ίδιος ο δημιουργός παραιτείται από το δικαίωμα στην πνευματική ιδιοκτησία, είτε γιατί δεν νοείται προστασία του έργου από πνευματική ιδιοκτησία, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με την Αγγλική γλώσσα και τους τύπους της φυσικής του Νεύτωνα.Γενικά, κοινό κτήμα μπορεί να είναι ιδέες, πληροφορίες και έργα τα οποία διατίθενται δημόσια. Στα πλαίσια της νομοθεσίας (η οποία περιλαμβάνει την πνευματική ιδιοκτησία, τις ευρεσιτεχνίες και τα εμπορικά σήματα) το κοινό κτήμα αφορά σε έργα, ιδέες και πληροφορίες, τα οποία είναι άυλα και εγγενώς δεν υπόκεινται σε ιδιοκτησία ή/και είναι διαθέσιμα για χρήση από τον καθένα χωρίς περιορισμό.Ο όρος προέρχεται από το αγγλοσαξονικό δίκαιο και έχει εισέλθει στο δίκαιο των κρατών της ηπειρωτικής Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετίες. Διαφορετικά αντιμετωπίζεται η περίπτωση των έργων των οποίων ο δημιουργός έχει παραιτηθεί άνευ όρων από κάθε δικαίωμά του. Στα περισσότερα δίκαια της ηπειρωτικής Ευρώπης παραμένει το ηθικό του δικαίωμα αναπαλλοτρίωτο, με αποτέλεσμα να μπορεί ακόμη να επιβάλλει περιορισμούς (σε εξαιρετικές περιπτώσεις) στη χρήση του έργου, ενώ στο αγγλοαμερικανικό δίκαιο θεωρείται ότι το έργο έχει καταστεί κοινό κτήμα). |
| . | . |
| Contents
|
Περιεχόμενα
|
| . | . |
| Preamble | Προοίμιο |
"Le livre, comme livre, appartient à l’auteur, mais comme pensée, il appartient—le mot n’est pas trop vaste—au genre humain. Toutes les intelligences y ont droit. Si l’un des deux droits, le droit de l’écrivain et le droit de l’esprit humain, devait être sacrifié, ce serait, certes, le droit de l’écrivain, car l’intérêt public est notre préoccupation unique, et tous, je le déclare, doivent passer avant nous." (Victor Hugo, Discours d’ouverture du Congrès littéraire international de 1878, 1878) |
"Το βιβλίο, ως βιβλίο, ανήκει στον συγγραφέα, αλλά ως σκέψη ανήκει - η λέξη δεν παρά είναι μεγάλη - ανήκει στην ανθρώπινη φυλή. Έχουν δικαίωμα σ'αυτό όλοι όσοι έχουν νοημοσύνη. Εάν ένα από τα δύο δικαιώματα, το δικαίωμα του συγγραφέα και το δικαίωμα του πνεύματος της ανθρωπότητας, έπρεπε να θυσιαστεί, θα θυσιαζόταν, φυσικά, το δικαίωμα του συγγραφέα, επειδή το δημόσιο συμφέρον μας απασχολεί πάνω απ'όλα, και τα πάντα, λέω, πρέπει να έχουν προτεραιότητα". (Victor Hugo, Εγκαίνια του Διεθνούς Λογοτεχνικού Συνεδρίου 1878, 1878) |
"Our markets, our democracy, our science, our traditions of free speech, and our art all depend more heavily on a Public Domain of freely available material than they do on the informational material that is covered by property rights. The Public Domain is not some gummy residue left behind when all the good stuff has been covered by property law. The Public Domain is the place we quarry the building blocks of our culture. It is, in fact, the majority of our culture." (James Boyle, The Public Domain, p.40f, 2008) |
"Οι αγορές μας, η δημοκρατία μας, η επιστήμη μας, οι παραδόσεις μας στην ελευθερία του λόγου, η τέχνη μας, όλα εξαρτώνται περισσότερο και σε μεγάλο βαθμό από ένα Κοινό Κτήμα ελεύθερα διαθέσιμου υλικού από ότι κάνουν για το πληροφοριακό υλικό που καλύπτεται από δικαιώματα ιδιοκτησίας. Το Κοινό Κτήμα δεν είναι κάποιο κολλώδες υπόλειμμα που περισσεύει, όταν όλα τα καλά πράγματα έχουν καλυφθεί από το εμπράγματο δίκαιο. Το Κοινό Κτήμα είναι το λατομείο όπου λαξεύονται τα δομικά στοιχεία του πολιτισμού μας. Είναι, στην πραγματικότητα, η πλειονότητα του πολιτισμού μας". (James Boyle, Το Κοινό Κτήμα, σ.40f, 2008) |
The public domain, as we understand it, is the wealth of information that is free from the barriers to access or reuse usually associated with copyright protection, either because it is free from any copyright protection or because the right holders have decided to remove these barriers. It is the basis of our self-understanding as expressed by our shared knowledge and culture. It is the raw material from which new knowledge is derived and new cultural works are created. The Public Domain acts as a protective mechanism that ensures that this raw material is available at its cost of reproduction - close to zero - and that all members of society can build upon it. Having a healthy and thriving Public Domain is essential to the social and economic well-being of our societies. The Public Domain plays a capital role in the fields of education, science, cultural heritage and public sector information. A healthy and thriving Public Domain is one of the prerequisites for ensuring that the principles of Article 27 (1) of the Universal Declaration of Human Rights ('Everyone has the right freely to participate in the cultural life of the community, to enjoy the arts and to share in scientific advancement and its benefits.') can be enjoyed by everyone around the world. |
Το Κοινό Κτήμα, όπως το αντιλαμβανόμαστε, είναι ο πλούτος των πληροφοριών που είναι απαλλαγμένος από εμπόδια στην πρόσβαση ή την επαναχρησιμοποίηση του, εμπόδια που συνήθως συνδέονται με την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, είτε επειδή δεν υπόκειται σε κάποια προστασία πνευματικών δικαιωμάτων, είτε επειδή οι κάτοχοι των δικαιωμάτων έχουν αποφασίσει να άρουν τέτοιου είδους εμπόδια. Είναι η βάση κατανόησης του εαυτού μας, όπως αυτή εκφράζεται από την κοινή γνώση και τον πολιτισμό μας. Είναι η πρώτη ύλη από την οποία προέρχονται οι νέες γνώσεις και δημιουργούνται νέα έργα πολιτισμού. Το Κοινό Κτήμα δρα ως προστατευτικός μηχανισμός που διασφαλίζει ότι αυτή η πρώτη ύλη είναι διαθέσιμη στο κόστος της αναπαραγωγής της - δηλαδή σχεδόν μηδενικό - και ότι όλα τα μέλη της κοινωνίας μπορούν να την αξιοποιήσουν. Το να έχουμε ένα υγιή και ακμάζον Κοινό Κτήμα, είναι ουσιαστικής σημασίας για την κοινωνική και την οικονομική ευημερία των κοινωνιών μας. Το Κοινό Κτήμα παίζει βασικό ρόλο στα πεδία της εκπαίδευσης, της επιστήμης, της πολιτιστικής κληρονομιάς και των πληροφοριών του δημόσιου τομέα. Ένα υγιές και ακμάζον Κοινό Κτήμα είναι μια από τις προϋποθέσεις για την εξασφάλιση ότι τις αρχές του άρθρου 27 (1) της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Universal Declaration of Human Rights, «Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετάσχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της») θα μπορούν να τις απολαμβάνουν όλοι και σε όλο τον κόσμο. |
The digital networked information society has brought the issue of the Public Domain to the foreground of copyright discussions. In order to preserve and strengthen the Public Domain we need a robust and up-to-date understanding of the nature and role of this essential resource. This Public Domain Manifesto defines the Public Domain and outlines the necessary principles and guidelines for a healthy Public Domain at the beginning of the 21st century. The Public Domain is considered here in its relation to copyright law, to the exclusion of other intellectual property rights (like patents and trademarks), and where copyright law is to be understood in its broadest sense to include economic and moral rights under copyright and related rights (inclusive of neighboring rights and database rights). In the remainder of this document copyright is therefore used as a catch-all term for these rights. Moreover, the term 'works' includes all subject-matter protected by copyright so defined, thus including databases, performances and recordings. Likewise, the term 'authors' includes photographers, producers, broadcasters, painters and performers. |
Η ψηφιακά δικτυωμένη κοινωνία της πληροφορίας έχει φέρει το θέμα για το Κοινό Κτήμα, στο προσκήνιο των συζητήσεων για τα πνευματικά δικαιώματα. Για να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε το Κοινό Κτήμα, χρειαζόμαστε μια ισχυρή και ενήμερη κατανόηση της φύσης και του ρόλου αυτού του σημαντικού πόρου. Αυτό το Μανιφέστο για το Κοινό Κτήμα ορίζει το Κοινό Κτήμα και περιγράφει τις απαραίτητες αρχές και κατευθυντήριες γραμμές για ένα υγιές Κοινό Κτήμα στις αρχές του 21ου αιώνα. Το Κοινό Κτήμα εξετάζεται εδώ σε σχέση με το νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων, εξαιρώντας τα άλλα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (όπως διπλώματα ευρεσιτεχνίας και εμπορικά σήματα), και όπου ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων νοείται με την ευρύτερη έννοιά του, συμπεριλαμβάνοντας τα οικονομικά και ηθικά δικαιώματα της πνευματικής ιδιοκτησίας και των σχετικών δικαιωμάτων (συμπεριλαμβανομένων και των συγγενικών δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων για τις βάσεις δεδομένων). Στο υπόλοιπο αυτού του εγγράφου, το ακρωνύμιο ΔΠΙ θα χρησιμοποιείται ως ο όρος για όλα αυτά τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Επιπλέον, ο όρος «έργα» περιλαμβάνει όλα τα σχετικά θέματα που προστατεύονται από τα ΔΠΙ όπως έχουν οριστεί, συμπεριλαμβάνοντας, λοιπόν, βάσεις δεδομένων, οι παραστάσεις, και ηχογραφήσεις. Ομοίως, ο όρος «δημιουργός» περιλαμβάνει φωτογράφους, παραγωγούς, ραδιοτηλεοπτικούς εκφωνητές, ζωγράφους και τους καλλιτέχνες. |
| . | . |
| The Public Domain in the 21st Century | Το Κοινό Κτήμα στον 21ο αιώνα |
The Public Domain as aspired to in this Manifesto is defined as cultural material that can be used without restriction, absent copyright protection. In addition to works that are formally in the public domain, there are also lots of valuable works that individuals have voluntarily shared under generous terms creating a privately constructed commons that functions in many ways like the public domain. Moreover, individuals can also make use of many protected works through exceptions and limitations to copyright, fair use and fair dealing. All of these sources that allow for increased access to our culture and heritage are important and all need to be actively maintained in order for society to reap the full benefit of our shared knowledge and culture. |
Το Κοινό Κτήμα, όπως φιλοδοξούμε να το ορίσουμε σε αυτό το Μανιφέστο, ορίζεται ως το πολιτιστικό υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς περιορισμούς, απουσιάζει δε και η προστασία των ΔΠΙ. Εκτός από τα έργα που είναι και τυπικά μέσα στο κοινό κτήμα, υπάρχουν επίσης πολλά άλλα πολύτιμα έργα που τα άτομα έχουν οικειοθελώς μοιραστεί με ευνοϊκούς όρους, δημιουργώντας μια ιδιωτικά κατασκευασμένη κοινοκτημοσύνη που λειτουργεί με πολλούς τρόπους, όπως και στο Κοινό Κτήμα. Επιπλέον, τα άτομα μπορούν επίσης να κάνουν χρήση πολλών προστατευόμενων έργων μέσω των εξαιρέσεων και περιορισμών στα ΔΠΙ, με δίκαιη χρήση και για θεμιτούς σκοπούς. Όλες αυτές οι πηγές που επιτρέπουν την αύξηση της πρόσβασης στον πολιτισμό και την κληρονομιά μας, είναι σημαντικές και πρέπει όλοι ενεργά να τις διατηρήσουμε, έτσι ώστε η κοινωνία να αποκομίσει τα πλήρη οφέλη της κοινής γνώσης και του πολιτισμού μας. |
| . | . |
| The Public Domain | Το Κοινό Κτήμα |
The structural Public Domain lies at the core of the notion of the Public Domain and is comprised of our shared knowledge, culture and resources that can be used without copyright restrictions by virtue of current law. Specifically, the structural Public Domain is made up of two different classes of material: |
Η δομική στο Κοινό Κτήμα, βρίσκεται στον πυρήνα της έννοιας που έχει το Κοινό Κτήμα και αποτελείται από την κοινή γνώση, τον πολιτισμό και τους πόρους μας, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς περιορισμούς στα ΔΠΙ βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας. Συγκεκριμένα, η δομική του Κοινού Κτήματος αποτελείται από δύο διαφορετικές κατηγορίες υλικού: |
1. Works of authorship where the copyright protection has expired. Copyright is a temporary right granted to authors. Once this temporary protection has come to its end, all legal restrictions cease to exist, subject in some countries to the author's perpetual moral rights. |
1. Έργα πατρότητας, όπου η προστασία των ΔΠΙ έχει λήξει. Τα ΔΠΙ είναι ένα προσωρινό δικαίωμα που παρέχεται στους συγγραφείς. Μόλις ολοκληρωθεί αυτή η προσωρινή προστασία έχει έρθει το τέλος της, όλοι οι νομικοί περιορισμοί παύουν να υπάρχουν, με την επιφύλαξη ότι σε ορισμένες χώρες υπάρχουν και τα διαρκή ηθικά δικαιώματα του συγγραφέα. |
2. The essential commons of information that is not covered by copyright. Works that are not protected by copyright because they fail the test of originality, or are excluded from protection (such as data, facts, ideas, procedures, processes, systems, methods of operation, concepts, principles, or discoveries, regardless of the form in which they are described, explained, illustrated, or embodied in a work, as well as laws and judicial and administrative decisions). This essential commons is too important for the functioning of our societies to be burdened with legal restrictions of any nature even for a limited period. |
2. Τα ουσιωδώς κοινά, οι πληροφορίες που δεν καλύπτονται από τα ΔΠΙ. Τα έργα που δεν προστατεύονται από ΔΠΙ, επειδή αποτυγχάνουν στη δοκιμασία της πρωτοτυπίας ή εξαιρούνται από την προστασία (όπως τα δεδομένα,, γεγονότα, ιδέες, διαδικασίες, επεξεργασίες, συστήματα, μέθοδοι λειτουργίας, έννοιες, αρχές, ή ανακαλύψεις, ανεξάρτητα από τη μορφή με την οποία περιγράφονται, εξηγούνται, διευκρινίζονται, ή ενσωματώνονται σε ένα έργο, καθώς και τους νόμους, τις δικαστικές και τις διοικητικές αποφάσεις). Αυτά τα ουσιωδώς κοινά, είναι πάρα πολύ σημαντικά για τη λειτουργία των κοινωνιών μας, ώστε να επιβαρύνονται με νομικούς περιορισμούς πάσης φύσεως, ακόμη και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. |
The structural Public Domain is an historically grown balance to the rights of authors protected by copyright and it is essential to the cultural memory and knowledge base of our societies. In the second half of the 20th century all two elements identified here have been strained by the extension of the term of copyright protection and the introduction of more copyright-like regimes of legal protection. |
Η δομική του Κοινού Κτήματος είναι, μια ιστορικά αυξανόμενη ισορροπία στα δικαιώματα των δημιουργών που προστατεύονται από ΔΠΙ και είναι ουσιαστικής σημασίας για την πολιτιστική μνήμη και την γνωστική βάση των κοινωνιών μας. Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, όλα αυτά, από τα δύο στοιχεία που προσδιορίζονται εδώ, έχουν ενταθεί από την παράταση της διάρκειας της προστασίας των ΔΠΙ και την εισαγωγή ακόμη περισσότερων ΔΠΙ - όπως τα καθεστώτα νομικής προστασίας. |
| . | . |
| Voluntary commons and user prerogatives | Εθελοντική κοινοκτημοσύνη και τα προνόμια των χρηστών |
In addition to this structural core of the Public Domain, there are other essential sources that enable individuals to freely interact with copyright protected works. These represent the "breathing space" of our current culture and knowledge, ensuring that copyright protection does not interfere with specific requirements of society and the voluntary choices of authors. While these sources increase access to protected works, some of them make this access conditional on certain forms of use or restrict access to certain classes of users: |
Εκτός από αυτόν τον δομικό πυρήνα του Κοινού Κτήματος, υπάρχουν και άλλες βασικές πηγές που επιτρέπουν στα άτομα να επικοινωνούν ελεύθερα με έργα που προστατεύεται από ΔΠΙ. Αυτές αντιπροσωπεύουν την "ανάσα" (τον ζωτικό χώρο) του τρέχοντος πολιτισμού και της γνώσης μας, εξασφαλίζοντας ότι η προστασία των ΔΠΙ δεν έρχεται σε αντίθεση με τις ειδικές απαιτήσεις της κοινωνίας και τις προαιρετικές επιλογές των δημιουργών. Καθώς αυτές οι πηγές αυξάνουν την πρόσβαση σε προστατευόμενα έργα, μερικά από αυτά επιτρέπουν αυτήν την πρόσβαση υπό περιορισμούς ή υπό καθεστώς συγκεκριμένων μορφών χρήσης ή περιορίζουν την πρόσβαση σε ορισμένες κατηγορίες χρηστών: |
1. Works that are voluntarily shared by their rights holders. Creators can remove use restrictions from their works by either freely licensing them, or by using other legal tools to allow others to use their works without restrictions, or by dedicating them to the Public Domain. For free licencing definitions see the definition of free software, the definition of free cultural works, and the open knowledge definition for reference. |
1. Έργα που οικειοθελώς μοιράζονται από του κατόχους των δικαιωμάτων τους. Οι δημιουργοί μπορούν να αφαιρέσουν τους περιορισμούς χρήσης στα έργα τους, είτε με τη χορήγηση αδειών ελεύθερης χρήσης ή με τη χρήση άλλων νομικών μέσων για να επιτρέψουν σε άλλους να χρησιμοποιήσουν τα έργα τους χωρίς περιορισμούς, ή αφιερώνοντας τα έργα στο Κοινό Κτήμα. Για τους ορισμούς της δωρεάν αδειοδότησης δείτε στον ορισμό του ελεύθερου λογισμικού, τον ορισμό των ελεύθερων πολιτιστικά έργων, και τον ορισμό της ανοικτής γνώσης, για αναφορά. |
2. The user prerogatives created by exceptions and limitations to copyright, fair use and fair dealing. These prerogatives are an integral part of the Public Domain. They ensure that there is sufficient access to our shared culture and knowledge, enabling the functioning of essential social institutions and enabling social participation of individuals with special needs. |
2. Τα προνόμια των χρηστών δημιουργούνται από τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς των ΔΠΙ, την δίκαιη χρήση και την χρήση για θεμιτούς σκοπούς. Αυτά τα προνόμια αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Κοινού Κτήματος. Εξασφαλίζουν ότι υπάρχει επαρκής πρόσβαση στον κοινό πολιτισμό μας και στη γνώση μας, επιτρέποντας τη λειτουργία των βασικών κοινωνικών θεσμών και επιτρέποντας την κοινωνική συμμετοχή των ατόμων με ειδικές ανάγκες. |
Taken together, the public domain, the voluntary sharing of works and exceptions and limitations to copyright, fair use and fair dealing go a long way to ensure that everyone has access to our shared culture and knowledge in order to facilitate innovation and cultural participation for the benefit of the entire society. It is therefore important that the Public Domain in both its incarnations is actively maintained so that it can continue to fulfill this key role in this period of rapid technological and social change. |
Βάζοντάς τα μαζί, το κοινό κτήμα, την εθελοντική ανταλλαγή των έργων και των εξαιρέσεων και περιορισμών στα ΔΠΙ, η δίκαιη χρήση και δίκαιη ανταλλαγή μας πηγαίνουν, σε μεγάλο βαθμό, στην εξασφάλιση ότι ο καθένας έχει πρόσβαση στον κοινό πολιτισμό και τη γνώση μας, προκειμένου να διευκολυνθεί η καινοτομία και η πολιτιστική συμμετοχή για το όφελος ολόκληρης της κοινωνίας. Επομένως, είναι σημαντικό ότι το Κοινό Κτήμα και στις δύο ενσαρκώσεις του ενεργά διατηρείται, έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει να εκπληρώνει αυτό το ρόλο κλειδί σε αυτή την περίοδο με τις ραγδαίες τεχνολογικές και κοινωνικές αλλαγές που επιτελούνται. |
| . | . |
| General Principles | Γενικές Αρχές |
In a period of rapid technological and social change the Public Domain fulfills an essential role in cultural participation and digital innovation, and therefore needs to be actively maintained. Active maintenance of the Public Domain needs to take into account a number of general principles. The following principles are essential to preserve a meaningful understanding of the Public Domain and to ensure that the Public Domain continues to function in the technological environment of the networked information society. With regard to the structural Public Domain these are as follows: |
Σε μια περίοδο ραγδαίων τεχνολογικών και κοινωνικών αλλαγών, το Κοινό Κτήμα επιτελεί ουσιαστικό ρόλο στην πολιτιστική συμμετοχή και στην ψηφιακή καινοτομία, και ως εκ τούτου θα πρέπει να διατηρηθεί ενεργά. Η ενεργή διατήρηση του Κοινού Κτήματος πρέπει να λαμβάνει υπόψη μια σειρά από γενικές αρχές. Οι παρακάτω αρχές είναι απαραίτητες για τη διατήρηση μιας ουσιαστικής κατανόησης του Κοινού Κτήματος και εξασφαλίζουν ότι το Κοινό Κτήμα συνεχίζει να λειτουργεί στο τεχνολογικό περιβάλλον της δικτυωμένης κοινωνίας της πληροφορίας. Όσον αφορά την δομική του Κοινού Κτήματος, αυτές οι αρχές είναι οι παρακάτω: |
1. The Public Domain is the rule, copyright protection is the exception. Since copyright protection is granted only with respect to original forms of expression, the vast majority of data, information and ideas produced worldwide at any given time belongs to the Public Domain. In addition to information that is not eligible for protection, the Public Domain is enlarged every year by works whose term of protection expires. The combined application of the requirements for protection and the limited duration of the copyright protection contribute to the wealth of the Public Domain so as to ensure access to our shared culture and knowledge. |
1. Το Κοινό Κτήμα είναι ο κανόνας, η προστασία των ΔΠΙ είναι η εξαίρεση. Δεδομένου ότι η προστασία των ΔΠΙ χορηγείται μόνο σε σχέση με πρωτότυπες μορφές έκφρασης, η συντριπτική πλειοψηφία των δεδομένων, των πληροφοριών και των ιδεών που παράγονται σε όλο τον κόσμο ανά πάσα στιγμή, ανήκει στο Κοινό Κτήμα. Εκτός από τις πληροφορίες που δεν είναι επιλέξιμες για προστασία, το Κοινό Κτήμα διευρύνεται κάθε χρόνο και από τα έργα των οποίων λήγει ο χρόνος προστασίας τους. Η συνδυασμένη εφαρμογή των απαιτήσεων για την προστασία και την περιορισμένη χρονική διάρκεια της προστασίας των ΔΠΙ συμβάλλουν στον πλούτο του Κοινού Κτήματος, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στον κοινό πολιτισμό και τη γνώση μας. |
2. Copyright protection should last only as long as necessary to achieve a reasonable compromise between protecting and rewarding the author for his intellectual labour and safeguarding the public interest in the dissemination of culture and knowledge. From neither the perspective of the author nor the general public do any valid arguments exist (whether historical, economic, social or otherwise) in support of an exceedingly long term of copyright protection. While the author should be able to reap the fruits of his intellectual labour, the general public should not be deprived for an overly long period of time of the benefits of freely using those works. |
2. Προστασία των ΔΠΙ θα πρέπει να διαρκεί μόνο όσο χρειάζεται για να επιτευχθεί μια λογική συμβιβαστική λύση μεταξύ της προστασίας και της επιβράβευσης του συγγραφέα για την πνευματική εργασία του και την προστασία του δημόσιου συμφέροντος όσον αφορά τη διάδοση του πολιτισμού και της γνώσης. Ούτε από την προοπτική του συγγραφέα ούτε από το ευρύ κοινό δεν υπάρχουν τυχόν βάσιμα επιχειρήματα (είτε ιστορικά, οικονομικά, κοινωνικά, είτε με άλλο τρόπο) για τη στήριξη ενός εξαιρετικά μακροπρόθεσμου χρόνου προστασίας των ΔΠΙ. Ενώ ο συγγραφέας θα πρέπει να είναι σε θέση να δρέψει τους καρπούς της πνευματικής εργασίας του, το ευρύ κοινό δεν πρέπει να στερηθεί για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα από τα οφέλη της ελεύθερης χρήση αυτών των έργων. |
3. What is in the Public Domain must remain in the Public Domain. Exclusive control over Public Domain works must not be reestablished by claiming exclusive rights in technical reproductions of the works, or using technical protection measures to limit access to technical reproductions of such works. |
3. Ότι είναι στο Κοινό Κτήμα πρέπει να παραμείνει στο Κοινό Κτήμα. Ο αποκλειστικός έλεγχος σε έργα του Κοινού Κτήματος δεν πρέπει να αντικατασταθεί με την απαίτηση αποκλειστικών δικαιωμάτων στις τεχνικές αναπαραγωγές των έργων ή με τη χρήση τεχνικών μέτρων προστασίας για να περιοριστεί η πρόσβαση σε τεχνικές αναπαραγωγές των έργων αυτών. |
4. The lawful user of a digital copy of a Public Domain work should be free to (re-)use, copy and modify such work. The Public Domain status of a work does not necessarily mean that it must be made accessible to the public. The owners of physical works that are in the Public Domain are free to restrict access to such works. However once access to a work has been granted then there ought not be legal restrictions on the re-use, modification or reproduction of these works. |
4. Ο νόμιμος χρήστης ψηφιακού αντιγράφου ενός έργου του Κοινού Κτήματος πρέπει να είναι ελεύθερος για την (επανα-) χρήση, αντιγραφή και τροποποίηση τέτοιων έργων. Στο Κοινό Κτήμα, ένα έργο που βρίσκεται σε αυτό, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να καταστεί προσιτό στο κοινό. Οι ιδιοκτήτες των φυσικών έργων που βρίσκονται στο Κοινό Κτήμα είναι ελεύθεροι να περιορίσουν την πρόσβαση σε τέτοιου είδους έργα. Ωστόσο, όταν η πρόσβαση σε ένα έργο έχει χορηγηθεί τότε δεν θα πρέπει να υπάρχουν νομικοί περιορισμοί για την επαναχρησιμοποίηση, την τροποποίηση ή την αναπαραγωγή των έργων αυτών. |
5. Contracts or technical protection measures that restrict access to and re-use of Public Domain works must not be enforced. The Public Domain status of a work guarantees the right to re-use, modify and reproduce. This also includes user prerogatives arising from exceptions and limitations, fair use and fair dealing, ensuring that these cannot be limited by contractual or technological means. |
5. Συμβάσεις ή τεχνικά μέτρα προστασίας που περιορίζουν την πρόσβαση και την επαναχρησιμοποίηση έργων του Κοινού Κτήματος δεν πρέπει να επιβληθούν. Στο Κοινό Κτήμα, ένα έργο που βρίσκεται σε αυτό, εγγυάται το δικαίωμα να επαναχρησιμοποιηθεί, να τροποποιηθεί και να αναπαραχθεί. Αυτό περιλαμβάνει επίσης τα προνόμια των χρηστών που απορρέουν από τους περιορισμούς και τις εξαιρέσεις, της δίκαιης χρήσης και της θεμιτής ανταλλαγής, διασφαλίζοντας ότι αυτά δεν μπορεί να περιορίζονται από συμβατικά ή τεχνολογικά μέσα. |
In addition, the following principles are at the core of the voluntary commons and user prerogatives described above: |
Επιπλέον, οι ακόλουθες αρχές αποτελούν τον πυρήνα των εθελοντικά κοινών και τα προνόμια των χρηστών που περιγράφονται ανωτέρω: |
1. The voluntary relinquishment of copyright and sharing of protected works are legitimate exercises of copyright exclusivity. Many authors entitled to copyright protection for their works do not wish to exercise these rights to their full extent or wish to relinquish these rights altogether. Such actions, provided that they are voluntary, are a legitimate exercise of copyright exclusivity and must not be hindered by law, by statute or by other mechanisms including moral rights. |
1. Η εθελοντική παραίτηση από τα ΔΠΙ και τον διαμοιρασμό των προστατευόμενων έργων είναι νόμιμες εξασκήσεις της αποκλειστικότητας των ΔΠΙ. Πολλοί συγγραφείς που δικαιούνται προστασίας των ΔΠΙ για τα έργα τους, δεν επιθυμούν να ασκήσουν τα δικαιώματα αυτά σε όλη τους την έκταση ή επιθυμούν να παραιτηθούν από τα δικαιώματα αυτά εντελώς. Τέτοιες ενέργειες, υπό την προϋπόθεση ότι είναι εθελοντικές, είναι θεμιτή άσκηση του δικαιώματος της ΔΠΙ αποκλειστικότητας και δεν πρέπει να παρεμποδίζεται από το νόμο, από θεσμούς ή με άλλους μηχανισμούς, όπως τα ηθικά δικαιώματα. |
2. Exceptions and limitations to copyright, fair use and fair dealing need to be actively maintained to ensure the effectiveness of the fundamental balance of copyright and the public interest. These mechanisms create user prerogatives that constitute the breathing space within the current copyright system. Given the rapid pace of change in both technology and society it is important that they remain capable of ensuring the functioning of essential social institutions and the social participation of individuals with special needs. Therefore, exceptions and limitations to copyright, fair use and fair dealing should be construed as evolutionary in nature and constantly adapted to account for the public interest. |
2. Εξαιρέσεις και περιορισμοί στα ΔΠΙ, τη δίκαιη χρήση και δίκαιη ανταλλαγή, πρέπει να διατηρηθούν ενεργά για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της θεμελιώδους ισορροπίας των ΔΠΙ και του δημοσίου συμφέροντος. Οι μηχανισμοί αυτοί δημιουργούν προνόμια χρήστη, που αποτελούν το ζωτικό χώρο μέσα στο τρέχον σύστημα των ΔΠΙ. Δεδομένου του γρήγορου ρυθμού των αλλαγών τόσο στην τεχνολογία όσο και στην κοινωνία, είναι σημαντικό να παραμείνουν σε τέτοια θέση ώστε να εξασφαλίζεται η λειτουργία των βασικών κοινωνικών θεσμών και η κοινωνική συμμετοχή των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Ως εκ τούτου, εξαιρέσεις και περιορισμοί στα ΔΠΙ, τη δίκαιη χρήση και τη δίκαιη ανταλλαγή, θα πρέπει να ερμηνεύονται ως εξελικτική κατά φύση, και να προσαρμόζεται συνεχώς για λογαριασμό του δημοσίου συμφέροντος. |
In addition to these general principles, a number of issues relevant to the Public Domain must be addressed immediately. The following recommendations are aimed at protecting the Public Domain and ensuring that it can continue to function in a meaningful way. While these recommendations are applicable across the spectrum of copyright, they are of particular relevance to education, cultural heritage and scientific research. |
Εκτός από αυτές τις γενικές αρχές, μια σειρά από θέματα που σχετίζονται με το Κοινό Κτήμα, πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Οι ακόλουθες συστάσεις που αποσκοπούν στην προστασία του Κοινού Κτήματος και την εξασφάλιση ότι θα μπορέσει να συνεχίσει αυτό να λειτουργεί με ουσιαστικό τρόπο. Αν και αυτές οι συστάσεις ισχύουν για όλο το φάσμα των ΔΠΙ, έχουν ιδιαίτερη σημασία για την εκπαίδευση, την πολιτιστική κληρονομιά και την επιστημονική έρευνα. |
| . | . |
| General Recommendations | Γενικές συστάσεις |
1. The term of copyright protection should be reduced. The excessive length of copyright protection combined with an absence of formalities is highly detrimental to the accessibility of our shared knowledge and culture. Moreover, it increases the occurrence of orphan works, works that are neither under the control of their authors nor part of the Public Domain, and in either case cannot be used. Thus, for new works the duration of copyright protection should be reduced to a more reasonable term. |
1. Η διάρκεια της προστασίας των ΔΠΙ θα πρέπει να μειωθεί. Η υπερβολική διάρκεια της προστασίας των ΔΠΙ σε συνδυασμό με την απουσία των διατυπώσεων είναι εξαιρετικά επιζήμια για την προσβασιμότητα του κοινού στη γνώση και τον πολιτισμό μας. Επιπλέον, αυξάνει την εμφάνιση των ορφανών έργων, έργων που δεν είναι ούτε κάτω από τον έλεγχο των δημιουργών τους, ούτε μέρος του Κοινού Κτήματος, και σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Έτσι, για τα νέα έργα, η διάρκεια της προστασίας των ΔΠΙ θα πρέπει να μειωθεί σε ένα πιο λογικό όριο. |
2. Any change to the scope of copyright protection (including any new definition of protectable subject-matter or expansion of exclusive rights) needs to take into account the effects on the Public Domain. Any change of the scope of copyright protection must not be applied retroactively to works already subject to protection. Copyright is a time-limited exception to the Public Domain status of our shared culture and knowledge. In the 20th century its scope has been significantly extended, to accommodate the interests of a small class of rights holders at the expense of the general public. As a result, most of our shared culture and knowledge is locked away behind copyright and technical restrictions. We must ensure that this situation will not be worsened at a minimum, and be affirmatively improved in the future. |
2. Οποιαδήποτε αλλαγή στο πεδίο της προστασίας των ΔΠΙ (συμπεριλαμβανομένου και κάθε νέου ορισμού σχετικά με το θέμα προστατευμένα αντικείμενα ή την επέκταση των αποκλειστικών δικαιωμάτων) πρέπει να λαμβάνετε υπόψη οι επιπτώσεις τους στο Κοινό Κτήμα. Οποιαδήποτε αλλαγή του πεδίου εφαρμογής της προστασίας στα ΔΠΙ δεν πρέπει να εφαρμόζεται αναδρομικά για έργα που ήδη υπόκεινται σε προστασία. Τα ΔΠΙ είναι μια χρονική περίοδος περιορισμού και αποτελεί εξαίρεση στο καθεστώς του Κοινού Κτήματος, του κοινού πολιτισμού και της γνώσης μας. Τον 20ο αιώνα, το πεδίο εφαρμογής τους είχε επεκταθεί σημαντικά, για να φιλοξενήσει τα συμφέροντα μιας μικρής τάξης, των κατόχων των ΔΠΙ σε βάρος του γενικού κοινού. Ως αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού πολιτισμού και της γνώσης μας είναι κλειδωμένα πίσω από ΔΠΙ και τεχνικούς περιορισμούς. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτή η κατάσταση δεν θα επιδεινωθεί τουλάχιστον, και θα βελτιωθεί θετικά στο μέλλον. |
3. When material is deemed to fall in the structural Public Domain in its country of origin, the material should be recognized as part of the structural Public Domain in all other countries of the world. Where material in one country is not eligible for copyright protection because it falls under a specific copyright exclusion, either because it does not meet the criterion of originality or because the duration of its protection has lapsed, it should not be possible for anyone (including the author) to invoke copyright protection on the same material in another country so as to withdraw this material from the structural Public Domain. |
3. Όταν το υλικό θεωρείται ότι εμπίπτει στον τομέα διάρθρωσης του Κοινού Κτήματος, στη χώρα προέλευσής του, το υλικό θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως μέρος της διάρθρωσης του Κοινού Κτήματος σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου. Όταν ένα υλικό σε μια χώρα δεν είναι επιλέξιμο για προστασία των ΔΠΙ, επειδή εμπίπτει σε ένα συγκεκριμένο αποκλεισμό ΔΠΙ, είτε επειδή δεν πληρεί το κριτήριο της πρωτοτυπίας ή επειδή η διάρκεια της προστασίας του έχει λήξει, δεν θα πρέπει να είναι δυνατό για τον οποιονδήποτε (συμπεριλαμβανομένου και του συγγραφέα) να επικαλείται την προστασία των ΔΠΙ για το ίδιο υλικό σε μια άλλη χώρα, έτσι ώστε να αποσύρει αυτό το υλικό από την διάρθρωση του Κοινού Κτήματος. |
4. Any false or misleading attempt to misappropriate Public Domain material must be legally punished. In order to preserve the integrity of the Public Domain and protect users of Public Domain material from inaccurate and deceitful representations, any false or misleading attempts to claim exclusivity over Public Domain material must be declared unlawful. |
4. Απαγορεύεται κάθε ψευδής ή παραπλανητική προσπάθεια υπεξαίρεσης υλικού του Κοινού Κτήματος και θα πρέπει να τιμωρείται νομικά. Προκειμένου να διατηρηθεί η ακεραιότητα του Κοινού Κτήματος και η προστασία των χρηστών υλικού του Κοινού Κτήματος από την ανακριβή και παραπλανητική παράσταση, από τυχόν λανθασμένες ή παραπλανητικές προσπάθειες, κάθε διεκδίκηση της αποκλειστικότητα σε υλικό του Κοινού Κτήματος πρέπει να κηρυχθεί παράνομη. |
5. No other intellectual property right must be used to reconstitute exclusivity over Public Domain material. The Public Domain is integral to the internal balance of the copyright system. This internal balance must not be manipulated by attempts to reconstitute or obtain exclusive control via regulations that are external to copyright. |
5. Κανένα άλλο δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να επαναφέρει αποκλειστικότητα σε υλικό του Κοινού Κτήματος. Το Κοινό Κτήμα είναι αναπόσπαστο μέρος της εσωτερικής ισορροπίας του συστήματος των ΔΠΙ. Αυτή η εσωτερική ισορροπία δεν πρέπει να χειραγωγείται από τις προσπάθειες για την ανασύσταση ή την απόκτηση αποκλειστικού ελέγχου, μέσω κανονισμών, που είναι ξένες προς την πνευματική ιδιοκτησία. |
6. There must be a practical and effective path to make available 'orphan works' and published works that are no longer commercially available (such as out-of-print works) for re-use by society. The extension of the scope and duration of copyright and the prohibition of formalities for foreign works have created a huge body of orphan works that are neither under the control of their authors nor part of the Public Domain. Given that such works under current law do not benefit their authors or society, these works need to be made available for productive re-use by society as a whole. |
6. Πρέπει να υπάρχει ένας πρακτικός και αποτελεσματικός δρόμος για να γίνουν διαθέσιμα τα «ορφανά έργα» και οι δημοσιευμένα έργα που δεν είναι πλέον εμπορικά διαθέσιμα (όπως τα εκτός έκδοσης, out-of-print, έργα) για την εκ νέου χρήση από την κοινωνία. Η επέκταση του πεδίου εφαρμογής και η διάρκεια των ΔΠΙ και η απαγόρευση των διατυπώσεων για ξένα έργα έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο σώμα ορφανών έργων που δεν είναι ούτε κάτω από τον έλεγχο των δημιουργών τους, ούτε μέρος του Κοινού Κτήματος. Δεδομένου ότι τα έργα αυτά σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δεν τα επωφελούνται συγγραφείς ή η κοινωνία, τα έργα αυτά θα πρέπει να διατεθούν για την παραγωγική εκ νέου χρήση από την κοινωνία στο σύνολό της. |
7. Cultural heritage institutions should take upon themselves a special role in the effective labeling and preserving of Public Domain works. Not-for-profit cultural heritage organizations have been entrusted with preservation of our shared knowledge and culture for centuries. As part of this role they need to ensure that works in the Public Domain are available to all of society, by labeling them, preserving them and making them freely available. |
7. Τα ιδρύματα πολιτιστική κληρονομιάς πρέπει να αναλάβουν τα ίδια έναν ειδικό ρόλο στην αποτελεσματική σήμανση και συντήρηση έργων του Κοινού Κτήματος. Στις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργανώσεις πολιτιστικής κληρονομιάς έχει ανατεθεί η διατήρηση της κοινής γνώσης και του πολιτισμού μας για αιώνες. Στο πλαίσιο αυτού του ρόλου τους, χρειάζονται, για να εξασφαλίσουν ότι τα έργα στο Κοινό Κτήμα, θα είναι διαθέσιμα σε ολόκληρη την κοινωνία, να επισημάνουν, να διατηρήσουν και να τα καταστήσουν ως ελεύθερα διαθέσιμα έργα. |
8. There must be no legal obstacles that prevent the voluntary sharing of works or the dedication of works to the Public Domain. Both are legitimate exercises of exclusive rights granted by copyright and both are critical to ensuring access to essential cultural goods and knowledge and to respecting authors' wishes. |
8. Δεν πρέπει να υπάρχουν νομικά κωλύματα που να εμποδίζουν την εθελοντική ανταλλαγή των έργων ή την αφιέρωση έργων στο Κοινό Κτήμα. Και τα δύο αυτά είναι νόμιμες εξασκήσεις των αποκλειστικών δικαιωμάτων που χορηγούνται από τα πνευματικά δικαιώματα και τα δύο αυτά είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση της πρόσβασης σε βασικά πολιτιστικά αγαθά και σε γνώσεις και σέβονται τις επιθυμίες των συγγραφέων. |
9. Personal non-commercial uses of protected works must generally be made possible, for which alternative modes of remuneration for the author must be explored. While it is essential for the self-development of each individual that he or she be able to make personal non-commercial uses of works, it is just as essential that the position of the author be taken into consideration when establishing new limitations and exceptions on copyright or revising old ones. |
9. Προσωπικές μη-εμπορικές χρήσεις των προστατευόμενων έργων πρέπει γενικά να καταστούν δυνατές, για αυτές τις χρήσεις θα πρέπει εναλλακτικοί τρόποι αμοιβής για το συγγραφέα, να διερευνηθούν. Αν και είναι απαραίτητη για την αυτό-ανάπτυξη του κάθε ατόμου θα πρέπει ο καθένας είναι σε θέση να κάνει προσωπική, μη-εμπορική χρήση των έργων, είναι εξίσου σημαντικό ότι η θέση του συγγραφέα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τη θέσπιση νέων περιορισμών και εξαιρέσεων στα ΔΠΙ ή την αναθεώρηση των παλαιών. |
| . | . |
| Initial Signers - Organizations | Αρχικές Υπογραφές - Οργανισμοί |
|
. |