Τι σημαίνει Πειρατής

Αρκετοί όταν ακούν για το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας εκφράζουν την απορία τους για την ονομασία του. Κατ’ αρχήν πρέπει να σημειωθεί πως το ελληνικό κόμμα ακολουθεί την ονομασία των άλλων ευρωπαϊκών κομμάτων πειρατών με τα οποία μοιράζεται κοινούς προβληματισμούς.

Οι λέξεις «πειρατεία» και «πειρατής» προέρχονται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα πειράω-ῶ, το οποίο σημαίνει προσπαθώ, δοκιμάζω. Τα τελευταία χρόνια η λέξη «πειρατεία» χρησιμοποιείται για να συνυποδηλώσει διάφορες παράνομες ενέργειες που δεν έχουν σχέση με το κυριολεκτικό νόημά της. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η «πειρατεία» λογισμικού, δηλ. η παράνομη χρήση, αντιγραφή ή διάδοση με ψηφιακό τρόπο υλικού που προστατεύεται από το νόμο περί «πνευματικής ιδιοκτησίας».

Εάν κάνουμε μια μικρή αναδρομή στην Ευρώπη του 16ου και 17ου αιώνα θα παρατηρήσουμε ότι:

Τα ευρωπαϊκά βασίλεια ασκούσαν μια απολυταρχική και καταπιεστική πολιτική προς όλους τους τομείς της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να αμβλύνονται συνεχώς οι κοινωνικές ανισότητες προς όφελος της αριστοκρατικής ελίτ και μεγάλα κοινωνικά στρώματα να ζουν στην εξαθλίωση. Εκείνη την εποχή ένας άνθρωπος ήταν ή αφέντης ή σκλάβος. Η καθολική εκκλησία με αιχμή του δόρατος την Ιερά Εξέταση, δαιμονοποιούσε κάθε θετική σκέψη και πράξη που είχε ως στόχο την εξέλιξη της κοινωνίας ή την διαφορετικότητα στα θρησκευτικά πιστεύω του κάθε ατόμου.

Κάτω από τον ασφυκτικό κλοιό των δυο αυτών πόλων εξουσίας, η κοινωνία ασφυκτιούσε και προσπαθούσε να βρει τρόπους διεξόδου από το θανατηφόρο αυτό εναγκαλισμό. Συνήθως κάθε αντίσταση ή επανάσταση καταπνιγόταν με τον πιο σκληρό και αποτρόπαιο τρόπο στο αίμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ολόκληρες πόλεις, υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν ύστερα από μια αποτυχημένη εξέγερση για να μπορέσουν να αποφύγουν τα βασανιστήρια και την περιθωριοποίηση της κοινωνίας. Πολλοί βρήκαν καταφύγιο στην πειρατεία, όπου ελεύθερα πλέον μπορούσαν να εκφράσουν την πολιτική και θρησκευτική διαφορετικότητα τους.

Οι αποφάσεις ήταν αποτέλεσμα ψηφοφορίας, ο καπετάνιος του πλοίου δεν έχαιρε κάποιας ιδιαίτερης μεταχείρισης σε σχέση με το υπόλοιπο πλήρωμα. Σε περίπτωση που το πλήρωμα ήταν δυσαρεστημένο από τις αποφάσεις του καπετάνιου, μπορούσε με νέα ψηφοφορία να τον καθαιρέσει. Επίσης όλοι είχαν μερίδιο στην λεία χωρίς κάποια διάκριση.

Εδώ διαπιστώνουμε ότι οι πειρατές δρούσαν και αποφάσιζαν κάτω από ένα ιδιότυπο δημοκρατικό καθεστώς. Ο P. Leeson σημειώνει στην ερευνά του για τους πειρατές «Οι πειρατές υπήρξαν πρόδρομοι της συνταγματικής διακυβέρνησης. Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι οι πειρατές έδωσαν τις πρώτες αποδείξεις ότι η δημοκρατία είναι μια πολύ επιτυχημένη μορφή κοινωνικής οργάνωσης».

Η πειρατεία σύμφωνα με το έργο του J. Lemisch πρέπει να μελετηθεί και να εξηγηθεί ως μορφή, πρώιμης κοινωνικής αντίστασης. Ο πειρατής έχει κηρύξει πόλεμο στο παραδόπιστο ηγεμόνα του, έχει κηρύξει πόλεμο στην αδηφάγα αριστοκρατική ελίτ της χώρας του, έχει κηρύξει πόλεμο στην άπληστη εκκλησιαστική εξουσία, τέλος έχει κηρύξει πόλεμο στην ίδια την κοινωνία που τον περιθωριοποίησε. Ο πειρατής αποζητούσε αυτό που κάθε άνθρωπος επιδιώκει στην ζωή του, την ελευθερία. Και ήταν πρόθυμος να θυσιάσει την ίδια την ύπαρξη του για αυτό το σκοπό.»

Πηγές: http://www.plessas.info/index.php/dont-be-afraid-of-pirates/ http://www.pirateparty.gr/forum/viewtopic.php?f=3&t=302&sid=f5ff620246785353e36b0134d0229889#p2806